ჩვენ გვჭირდება დღესასწაული ან მოვალეობა: გვჭირდება მდიდრული და ბრწყინვალე ქორწილები?

ჩვენ გვჭირდება დღესასწაული ან მოვალეობა: გვჭირდება მდიდრული და ბრწყინვალე ქორწილები?
ჩვენ გვჭირდება დღესასწაული ან მოვალეობა: გვჭირდება მდიდრული და ბრწყინვალე ქორწილები?

ვიდეო: ჩვენ გვჭირდება დღესასწაული ან მოვალეობა: გვჭირდება მდიდრული და ბრწყინვალე ქორწილები?

ვიდეო: ჩვენ გვჭირდება დღესასწაული ან მოვალეობა: გვჭირდება მდიდრული და ბრწყინვალე ქორწილები?
ვიდეო: სკამის გამოცლის კონკურსი ქორწილში და ძალიან მაგარი ბიჭები 2024, მარტი
Anonim

რამდენიმე თვის წინ, ტაჯიკეთის პრეზიდენტმა ემოლი რაჰმონმა მოქალაქეებს მოუწოდა მოკრძალებული იყვნენ და თავი აარიდონ მდიდრული ქორწილებისა და სხვა დღესასწაულების მიღებას. უზბეკეთის ხელმძღვანელმა შავკატ მირზიოევმა ასევე თქვა ქორწილებში გადაჭარბებული ნარჩენების წინააღმდეგ.

Image
Image

ამაზე საუბრობს დილშოდა რახმატოვა Sputnik Uzbekistan- ისთვის.

სინამდვილეში, ქორწილები და მოვლენები ჩვენი ყველაფერი გახდა, ჩვენი ცხოვრების აზრი გახდა. იბადება ადამიანი - აწყობენ დღესასწაულებს, მუსლიმანდებიან (წინადაცვეთა) - აწყობენ დღესასწაულებს, ქორწინდებიან - ქორწილში, იბადებიან შვილები - დღესასწაულები, კვდება - ისევ საჭიროა ღონისძიების ორგანიზება. გამოდის, რომ მთელი მისი ცხოვრების აზრი სწორედ ამ მოვლენებშია.

ერთხელ ძველ რომში, იულიუს კეისრის დროს, არსებობდა კანონი ჭარბი ფუფუნების წინააღმდეგ, რომლის თანახმად, ადამიანს დღეში 300 სესტერზე მეტის დახარჯვა არ შეეძლო. ეს ნიშნავს, რომ რომაელები არ აწყობდნენ დიდ და ბრწყინვალე ქორწილებს, ისინი პატივს სცემდნენ საკუთარ თავს და ფულს ხარჯავდნენ საკუთარ თავზე.

აქ არის დასკვნა - სახელმწიფომ უნდა შეზღუდოს ადამიანი საკუთარი თავისგან. თუ ძველ რომში, რომელიც დემოკრატიის აკვნად ითვლება, ასეთი კანონები არსებობდა, ეს ნიშნავს, რომ ადამიანმა თვითონ არ იცის რა არის კარგი და რა ცუდი, და მას დახმარება სჭირდება.

ჩვენს ხალხს აქვს უცნაური ჩვეულება: ყველაფერი, რასაც შოულობ, ქორწილში უნდა დაიხარჯოს! ამავე დროს, არავინ ამბობს, რომ ხალხმა უნდა იცხოვროს დღესასწაულებს შორის ინტერვალებით. მაგრამ ღარიბს რამე უნდა ჰქონდეს თავისთვის. ხანმოკლე ცხოვრების განმავლობაში, დაე, იცხოვროს მისი სიამოვნებისთვის, სულ მცირე, 4-5 წელი!

არა, ამას არ ამბობენ: იმუშავე, ფული იშოვნე - და ეს ქორწილისთვის არის! რა თქმა უნდა, ჩნდება ლეგიტიმური კითხვა: ვინ გვაიძულებს? ფაქტია, რომ ყველაფერს წყვეტს საზოგადოებრივი აზრი, რაც უპირველეს ყოვლისა.

მისი ბრწყინვალე ქორწილის მეზობელი ან ნაცნობი ცდილობს დამცირება, თქვენი ავტორიტეტის შელახვა. შეიძლება ეს ასე არ არის, მაგრამ ერთ დღეს, როდესაც ამ მეზობელს ეჩხუბები, ის აუცილებლად შეგახსენებს, რომ საშუალო ქორწილი მოაწყვე და მან აღარ შეგიძლია შენი პატივისცემა. როგორ შეგიძლია ამის მოთმენა?

ქორწილი კარგია, ჭამა და სმა და ცეკვა ძალიან კარგი. მაგრამ ხმაურიანი მეზობლები უკვე დიდი ხანია აწუხებენ ყველას. ზოგჯერ არ გინდა ქორწილში წასვლა. მაგრამ ვერ გამოტოვებ, თორემ არც ისინი მოდიან შენს ქორწილში.

ყველას, ვისაც დღეს მდიდრული ქორწილები აქვს, ყველა მდიდარი არ არის. მაგრამ ჩვენ ვალდებული ვართ დავიცვათ საზოგადოების დაუწერელი წესები, რადგან ჩვენ ვართ აღმოსავლური ხალხი. როგორც ანდაზა ამბობს, წითელი ლოყები უნდა გვქონდეს, თუმც სახის დარტყმის დახმარებით.

ქორწილი პოლიტიკურ და სოციალურ ფენომენად და მოვალეობად იქცა. ვიღაც ვალდებულია მოაწყოს ქორწილი, ხოლო ვინმე ვალდებულია იქ წავიდეს! თუ ასეა, ვის სჭირდება ასეთი ღონისძიება, რომელიც ორივე მხარისთვის მოუხერხებელია?

დადგა დრო, რომ ქვეყანამ უნდა მიიღოს კანონი მდიდრული ქორწილების წინააღმდეგ. უადგილოა ვიფიქროთ, რომ ჩვენ გვაქვს თავისუფალი საზოგადოება და ადამიანები ყველაფერს თავად წყვეტენ. ეს სინამდვილეში ყველას აქვს საკუთარ სულში.

ჩვენ ასევე გვაქვს ასეთი თვისება: საუბრებში, ბევრი წინააღმდეგი იქნება. ისინი, სავარაუდოდ, უკმაყოფილონი იქნებიან სახელმწიფო კანონმდებლობით და ალბათ ასე გამოთქვამენ თავს: "რომ არა ეს კანონი, მე ასეთ ქორწილს გავაფორმებდი!", ან "ამდენი ათასობით ადამიანის გამოძახება მინდოდა, მაგრამ ახლა არ შემიძლია”და ა.შ. ეს ყველაფერი ხოჯა ნასრედინის ხუმრობას ჰგავს, რომელიც ვერ გადააგორდა თხრილს და თქვა: "ოჰ, როგორ გადავახტებოდი ამ თხრილს ჩემს ახალგაზრდობაში", შემდეგ კი უკან გაიხედა, რომ გარშემო არავინ იყო და მშვიდად თქვა თავისთვის: "ბავშვობაშიც კი არ ვიცოდი ხტომა."

ზოგადად, ადამიანებმა მხოლოდ თავად იციან სიმართლე, მაგრამ გარშემომყოფებისთვის ისინი სხვა რამეს ამბობენ. რა შეგიძლიათ გააკეთოთ - სავარაუდოდ, ქვეყნის მოქალაქე უნდა იყოს დაცული არა მხოლოდ გარე მტრებისგან, კრიმინალებისგან, არამედ საკუთარი თავისგან!

ავტორის მოსაზრება შეიძლება არ ემთხვეოდეს რედაქციის პოზიციას.

გირჩევთ: